Պակիստան-Ադրբեջան ռազմա-քաղաքական դաշինքը անխուսափելի է․ վերլուծական․ վերլուծություն

Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևն ընդունել է Պակիստանի ցամաքային զորքերի հրամանատար, բանակի գեներալ Գամար Ջավեդ Բաջվային:

Ադրբեջան-Պակիստան հարաբերությունները կրում են ռազմավարական բնույթ։ Իսլամաբադի համար Ադրբեջանը պլացդարմ է Հարավային Կովկասում, Կասպից ծովում իր շահերի ամրապնդման և սունիական Թուրքիայի հետ կապերի խորացման համար: Թուրքիա-Ադրբեջան-Պակիստան կոալիցիայում Ադրբեջանը կապող կամրջի դեր է ստանձնել:

Պակիստանը 200 միլիոնանոց շուկա ունեցող, միջուկային պետություն է, որն ունի նաև զարգացած ռազմաարդյունաբերական համալիր և զենք ու զինամթերք է վաճառում Ադրբեջանին: Պակիստանը ղարաբաղյան հարցում միշտ որդեգրել է վառ ադրբեջանամետ դիրքորոշում՝ դիվանագիտական հարաբերություններ չհաստատելով Հայաստանի հետ:

Ադրբեջանական բանակի արդիականացման համար հետաքրքիր է Պակիստանի ռազմական արտադրանքն ու զինվորական մասնագետները, իսկ Պակիստանը հետաքրքրված է ադրբեջանական նավթագազային ռեսուրսներով ու Կենտրոնական Ասիան Կովկասի ու Թուրքիայի հետ կապելու առումով:

Պակիստան-Ադրբեջան ռազմաքաղաքական դաշինքին Հայաստանը պետք է դիմագրավի Հնդկաստանի հետ հարաբերությունները խորացնելով՝ հաշվի առնելով Պակիստան-Հնդկաստան աշխարհաքաղաքական սուր մրցակցությունը: Հնդկաստանը մեկ միլիարդանոց շուկայով, հզոր զինված ուժերով տերություն է, միջուկային պետություն, որն ունի աշխարհաքաղաքական շահեր տարբեր տարածաշրջաններում: Այս առումով, եթե Իսլամաբադը հենվում է Ադրբեջանի վրա, Նյու-Դելին կարող է հենվել Հայաստանի վրա:

Հայաստանը պետք է ձգտի ունենալ նոր, արտատարածաշրջանային դաշնակիցներ, թուրք-ադրբեջանական տանդեմին դիմագրավելու համար:

Վերլուծությունը՝ Արտյոմ Բալասանովի